CHARLES VAN WETTUM – ANDEREN

Eigen beheer (Muttew)
2024
Paperback
347 Blz.
979-8-227-41378-9
www.wettum.org
​

Verhalen over Aliens en dus over ons.
 
Mijn vriend, onze Noorderbuur Charles van Wettum, heeft een nieuwe bundel uit. Het is een themabundel geworden over Anderen, m.a.w. aliens. Er zijin 25 verhalen opgenomen, plus achteraan een kort woordje uitleg bij elk verhaal. Nu is Charles net al ik een hevige fan van hard SF, ofwel sciencefiction waarin veel wetenschap voorkomt. En dat merk je uiteraard in de opgenomen verhalen. Maar goed, de klemtoon ligt op die Anderen, maar tevens op de manier waarop wij ermee omgaan. En dat loopt niet altijd goed af. Een buitenaardse levensvorm kan allerlei vormen aannemen, zelfs diegene die wij niet begrijpen. Ik pik er enkele verhalen uit. Zo wordt in Het tankstation op Kepler 62 de ijsmaan Kepler 62g-A gemijnd voor haar ijs. Twintig jaar later blijkt dat dit een doodvonnis is. In Burengerucht komen de ufonauten hier op aarde protesteren tegen onze te luide muziek, die eigenlijk een vorm van milieuvervuiling is. Een buitenaardse spin is kapitein van het ruimteschip Huak in Bemanningsbeleid. Henk wordt door haar ontvoerd en krijgt na 6 jaar een vrouw. Dré heeft het in Onder gelijken moeilijk met wezens die anders zijn dan hij. Tot hij onder zijn eigen soortgenoten vertoeft… In De zangers van Enceladus sterven inheemse zingende waterwezens op de ijsmaan Enceladus uit door aardse arctische kabeljauw. Baleinvogels blijken een gif af te scheiden in Flarden mist, dat dodelijk is. De markt van honderd werelden las ik eerder al, en gaat over een universele markt in Bergen op Zoom. Die zou echter deze keer bezoek krijgen van een terrorist. Op de asteroïde Bijlow 12066 prijkt in Altijd weer die pubers een bordje “verboden toegang”. De astronauten gaan toch binnen… Een echtpaar krijgt in Wat ons is gegeven een ruimtereis cadeau naar de planeet Cats. Die ervaring verandert hun leven. Zoo directeur Bonte krijgt in Het Interstellaire Zoo-fenomeen een baan aangeboden als leider van een universele zoo op de planeet Trantor. Met alle gevolgen van dien. Uiteraard lees je het ene verhaal liever dan het andere, maar over het algemeen doen ze terugdenken aan de “golden age of SF”, ten tijde van Asimov, Clarke, Heinlein, Pohl enz. Charles voegt er echter hier en daar zijn “droge” humor aan toe. En zo weet hij de aandacht van de lezer vast te houden. Ik heb dan ook van deze bundel genoten.
 
Patrick Van de Wiele (4)