Finn Audenaert - Waar de hiërofant wacht

Kwartsblommen barsten
waar je resoluut treedt,
elke stap een ontkenning
van het lot van je stam

Sintelblauw danst fel
op je open handen
steeds hoger het pad op
de hiërofant wacht

Slechts node ontvangt
het plateau je onheil
wind geselt struiken
je knielt, buigt, bidt

In flarden verschijnt hij
zijn stem dooraderd
leugen na leugen
over de laatste hoop

Vreemde vingers
zoeken overgave
onder je tuniek
zijn adem versnelt

Hij predikt over offers
nabijheid en doel
je ontvouwt je vlammen
schroeit huid tot waarheid

Rook tooit nog de hemel
als de dorpsoudste
stil je hals omkranst
en je relaas aanhoort

Naar woord en bloed
dorst het gebergte
van velen die smeken
of één die vals spreekt