“Het leven als een levensgroot monopolyspel” Festivaldirecteur Frank Moens Capital in the Twenty-First Century van Justin Pemberton, de openingsfilm van Docville, neemt de kijker al onmiddellijk mee naar de wereld van de economie, dit jaar het centrale thema van het festival. De openingsdocumentaire is gebaseerd op de ideeën van de Franse professor economie Thomas Piketty, die het kapitalisme onder vuur neemt en de ongelijkheid opnieuw op de politieke agenda plaatste. The Forum van Marcus Vetter werpt een blik achter de schermen van het World Economic Forum. De filmploeg volgt Klaus Schwab, de nu 81-jarige oprichter van het WEF. Ook de informele kant en de verborgen kant van de economie komen aan bod in bijvoorbeeld How You Really Make Decisions van Toby Macdonald. We nemen onze beslissingen helemaal niet zo rationaal als we wel willen geloven. Gedragseconomen proberen ons gedrag te sturen via nudging en andere psychologische inzichten. Op dinsdag 31 maart vindt het wetenschapscafé Leuven met lezingen over de informele economie plaats in de foyer van Cinema ZED Vesalius. Capital in the Twenty-First Century Rotjochies De Jeugd van Tegenwoordig is een ander thema van Docville. Opgroeien en volwassen worden gaat niet zonder vallen en opstaan. De invloed van sociale media wordt duidelijk in Jawline van Liza Mandelup over influencers. Na de vertoning op 27 maart in het Wagehuys volgt er het debat Maken sociale media (on)gelukkig? Uit Nederland is er de documentaire Rotjochies van Maasja Ooms. Dit jaar is regisseur Nick Broomfield artist in focus. Hij maakte de gelauwerde dubbelportretten Kurt & Courtney over Kurt Cobain en Marianne & Leonard over Leonard Cohen. In zijn recente werk My Father and Me treden hijzelf en zijn vader Maurice Broomfield, die in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw een bekend fotograaf in Engeland was, op als de belangrijkste protagonisten. Op 1 april geeft Nick Broomfield een mastertalk. Met de modules Spectrum en Outside the Box weet Docville elk jaar opnieuw verrassende auteurfilms op te sporen, die door de cinefiel niet te missen zijn. Wat te verwachten van The Amazing Jonathan Documentary van Ben Berman, waarin een terminaal zieke goochelaar toch blijft leven? Cunningham 3D van Alla Kovgan toont de choreografieën van Merce Cunningham in drie dimensies. Wrinkles the Clown van Michael Beach Nichols zoekt de man achter een kwaadaardige clown, die de verjaardagsfeestjes van stoute kinderen komt terroriseren. Op een sf-conventie ben ik ooit believers van profeet Raël tegengekomen. Raël is een Fransman die beweert dat hij in 1973 aliens ontmoet heeft. Hij stichtte daarop een ‘op wetenschap gebaseerde’ erzatsreligie. Je komt er alles over te weten in The Prophet and the Space Aliens van Yoav Shamir. Een Amerikaanse vrouw registreerde dertig jaar lang het nieuws. Matt Wolf toont haar levenswerk van 840.000 uur opnames in Recorder: The Marion Stokes Project. Sectie Weten & Geweten stelt ethische vragen over politieke, wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen. De toeschouwer wordt dit jaar aan het denken gezet over de gevolgen van artificiële intelligentie met iHuman van Tonje Hessen Schei of over propaganda en fake news in Propaganda: The Art of Selling Lies van Larry Weinstein. Citizen K van Oscarwinnaar Alex Gibney beschrijft de strijd tussen president Putin en oliemagnaat Mikhael Khodorovsky, eertijds de rijkste man van Rusland maar die uiteindelijk in de gevangenis belandde. En dan zijn er nog de nationale en internationale competities met de beste documentaires van het voorbije jaar. Uit eigen land zijn er onder meer Overseas van Sung-A Yoon over Filipijnse vrouwen die in het buitenland als huishoudhulp gaan werken, Victoria van Liesbeth De Ceulaer, Sofie Benoot en Isabelle Tollenaere (de film won dit jaar de Caligariprijs voor de meest innovatieve en inspirerende film in het Forumprogramma van de Berlinale) en Ik schilder met schilders van Jacques Servaes over galeriehouder Adriaan Roemdonck van De Zwarte Panter in Antwerpen. In de internationale selectie Cinema Paneer van Martin von Krogh neemt ons mee naar de laatste bioscoop van Kaboul. Voor Passion van Christian Labhart verzorgde het Gentse Collegium Vocale de soundtrack met een uitvoering van de Matthäus Passie. In Kongo zoeken Hadrien La Vapeur en Corto Vaclav naar de Afrikaanse ziel via het portret van Apostel Menard, een Congoleze genezer. Wie veel documentaires ziet, schaft zich best een festivalpas aan. Voor 59 euro mag je naar alle vertoningen van Docville en als supplement kan je heel het jaar door maandelijks naar de Docville documentaire in Cinema ZED. DOCVILLE 2020 25 maart – 2 april 2020 Cinema ZED Vesalius, STUK, Kinepolis, 30CC/Wagehuys, Leuven www.docville.be Op VRT NU verschijnen binnenkort enkele documentaires van de vorige edities van Docville. Cunningham 3D My Father and Me The Forum iHuman
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |