DETAIL ALBUM
​
Tracks:
Long Journey
Caught Between Two Worlds
Chronicles of Tomorrow
Winds of Alastria
Quiet Journey Ahead
Sail Boat Surf
Oceanic Lifeforms
Heaven's Gate
Scottie's Dream
Alastria

Website Artiest ELEON
https://www.facebook.com/mlrdigitalmusic
https://youtu.be/gMMnFOohcY8

Eerder besprak ik hier al het album Hidden in Time van Michael L. Rogers, ofwel Eleon. Nu is die Award winnende elektronische componist terug met een sequel tot zijn album Cerulean. Daarin keert hij weer naar de kleine wezens die wouden en tuinen, tot oceanen toe, bevolken. Voeg daarbij ook die toe die op verre werelden zouden kunnen gevonden worden. Michael verandert hiermee nogmaals het gezicht van New Age muziek met wat kan omschreven worden als “epic chill”. Eleon kwam al in 2018 op de proppen met die muziek via zijn Dreams Beyond Terra album. Sindsdien zijn zowel full albums als singles gevolgd. Je kan zijn muziek ook beluisteren op het SXM Spa kanaal en aan boord van verschillende luchtvaartmaatschappijen. En sinds Michael bij het Heart Dance label tekende won hij in 2019 de ZMR Award “Best Electronic Album of the Year” voor zijn tweede album Flight Lounge. Long Journey opent met vogelgeluiden, waarna synthesizers majestueus invallen.
Vervolgens zitten we gevangen tussen 2 werelden met Caught Between Two Worlds en de kronieken van morgen kan je beluisteren op Chronicles of Tomorrow. En op de planeet Alastria klinkt de wind zoals op Winds of Alastria. Er staat ons een vredige reis te wachten met Quiet Journey Ahead waarna we de oceaan opzeilen met Sail Boat Surf. Hieronder bevinden zich talloze levende wezens, beluister ze op Oceanic Lifeforms. Wanneer je aanklopt op de poort van de hemel doe je dat best met Heaven’s Gate’en Scottie’s Dream klinkt wat ritmischer. We keren terug naar de planeet Alastria met de gelijknamige afsluiter.
Een prachtig “epic chill” album, dat zowel fans van synthesizermuziek als die van New Age en chill-out zal aanspreken! Ik ben alvast fan!

Patrick Van de Wiele (4½)  

DETAIL ALBUM

​Tracks:
Thoughts of what Could Be
Blue Forever
The Killing Grin
Singularity Pt. 1
The Space Between
Raleigh Scatter
Dolby 9
All of Our Tomorrows
Iron Cathedrals
Singularity Pt. 2
 
Website Artiest
SPITDUST
spitdust.bandcamp.com
https://www.facebook.com/spitdustband/
https://youtu.be/VbbTygYYd7c
 

Het muzikaal collectief Spitdust is afkomstig uit Hampshire, UK. Ze produceren experimentele, atmosferische muziek, met invloeden uit een eclectische infuus van contemporary Engelse folk, ambient en cineastische soundscapes. Ik ontdekte ze op Facebook met dit nieuwe conceptalbum. Het idee ervoor ontstond door een langdurige obsessie met Fermi’s Paradox, en is tevens beïnvloed door Josh Clark’s ‘The End of the World’ podcast. Het album verkent het wetenschappelijk idee dat het universum eigenlijk zou een overvloed aan levensvormen moeten bevatten, maar blijkbaar is dat niet het geval. Heel wat oplossingen voor dat raadsel wijzen allemaal naar dezelfde oplossing: “Al het leven heeft een vervaldatum, een begin, een midden en een einde, en dat iets dat "het Grote Filter" wordt genoemd, steeds uitdagendere scenario's presenteert voor een evoluerende beschaving, tot het punt dat al het leven in het universum begint en eindigt in galactische milliseconden.” Dat idee begon eigenlijk al op hun vorige album ‘Mirror People’, en ze hopen er een trilogie van te maken. Op ‘Mirror People’ werden we gedeeltelijk vervangen door AI, en uiteindelijk verdrongen. Op die titeltrack ontwaakte de AI en zag zijn makers voor de eerste maal. Het was alsof hij uit robot droomwereld kwam, en de natuurlijke voortgang over die paradox was dat album.
Op ‘The Silent Star’ is onze Aarde reeds lang dood, en de echo’s ervan drijven door de ruimte. Het zijn frequenties van een lang vergeten verleden, als de uiteindelijke resten van een dode ster. Een soort van radio-golf-tijdcapsule met fragmenten van uitzendingen van onze dode beschaving. Dat einde was te wijten aan een uitspatting van kapitalistische excessen die tot oorlog, klimaatineenstorting, de overrompeling door AI en tenslotte uitsterving leidden. Het idee was dat elke track een stukje sfeer zou vertegenwoordigen, in gezelschap van links die traag teruggingen in de tijd, met een los verhaal dat de luisteraar aan elkaar kon rijgen, afhankelijk van in welke delen ze zich vastgrepen. Muzikaal waren we allemaal erg bezig met retro Vangelis & Jean Michel Jarre-synthesizers en experimenteerden we met het weven ervan in enkele van de meer traditionele folk-soundscapes waar we gewoonlijk naar toe trekken. Het resultaat was de basis voor een AI Apocalyptica-album.
De eerste track ‘Thoughts of what Could Be’ omvatte een vocale out take in folkstijl van een vorig album en het bewerken ervan op een manier die klonk als een AI, vooral wanneer het in een totaal nieuwe akkoordcontext werd geplaatst, en vervolgens gelaagd met "retro futuristische" Vangelis/Jarre-stijlsynthese. Dit idee werd vervolgd in andere tracks zoals ‘Singularity Pt. 1’, wat eigenlijk een beeld is van de laatste oorlog tussen mensen en AI (met echt oorlogsgebabbel) en in ‘All of Our Tomorrows’ waarin wordt gekeken naar de milieuramp die is aangekomen als een natuurlijk eindpunt van het kapitalisme in een laat stadium.
De overige tracks bieden een verscheidenheid aan de verschillende smaken van de verloren planeet, van meer popgeoriënteerde nummers zoals ‘Raleigh Scatter’ en ‘Dolby 9’, tot meer melancholische odes aan onze verloren wereld zoals ‘The Space Between’. Omdat ze een band zijn met een constant metamorfoserende stijl, was dit voor de bandleden logisch, omdat ze allemaal uit een verscheidenheid aan verschillende muzikale invloeden komen (klassiek, country, muziek uit het Midden-Oosten, synthpop, ambient), dus het is altijd een beetje een verrassing voor hen als ze ontdekken wat er uiteindelijk in de mix terechtkomt.
Een heel speciaal conceptalbum dus, dat de sciencefictionfans zeker zal aanspreken. Laat ons echter hopen dat dit grimmig toekomstbeeld nooit werkelijkheid wordt!
 
Patrick Van de Wiele (4)