Luc Vos - Spel

Spreekwoordelijke dobbelstenen tuimelen over maagdelijk papier
literaire pionnen verschuiven hun hoofd- of kleine letters
vragen mij in een nooit aflatende stroom van combinaties:
welk verhaal wil jij vertellen?
 
Woorden claimen hun plaats in kunstige zinnen
leestekens manoeuvreren strategisch tot elke betekenis is gelegd
en ik mijn weg zoek tussen de vele hindernissen
die het regelloze spel van het onbeschreven blad mij biedt
 
Ik hap naar zuurstof tijdens alle uitdagingen
maar ik speel mee
want jij komt nader en ik ben bang
ook al wil ik het zo graag
jou horen, zien en ruiken
 
Toch blijf ik vrezen
dat jij - mijn trouwe lezer - mij zal verlaten
voor het letterkundige spel
helemaal is gespeeld
door deze arme dichter
​