‘Out of this World’ sluit de Maand van de Filosofie af met een gedicht over chaos, het thema van deze maand.
gebonk tegen muren van stilte diep in haar hoofd mist blijft dwingend hangen binnen oogbereik onmogelijkheid tot zien blijft ze vertrouwen op geluiden voordat het er is, hopend op komende liefde wanneer zij afwacht op wat gaat geschieden en hier en daar hun handen ineenslaan zoals wijzers van de klok blijven hangen onvolkomenheid als perfecte metgezel altijd zeven uur in haar hoofd, nooit later prenten zij haar in hoe nietig nietig en klein je bent niks niks ben je NIKS vechten tegen waan en werkelijkheid slaat ze om zich heen wantrouwen naar de wereld wantrouwen naar hulp hulp is binnendringen, daar waar slechts zij mag komen vandaag haar gedachten uitgetreden hersens op pauze tot de mist opklaart en ze weer mag tot de mist opklaart en ze weer mag één, twee, drie, vier, vijf, zes zeven overslaan, zeven is de tijd tot de mist opklaart en ze weer mag één, twee, drie, vier, vijf, zes zeven overslaan, zeven is de tijd tot de mist opklaart en ze weer mag één, twee, drie, vier, vijf, zes zeven overslaan, zeven is de tijd zeven is de tijd zeven is de tijd zeven is de tijd zeven is de tijd zeven is de tijd
2 Opmerkingen
Bob
30/4/2024 11:51:52
Diepzinnig, indringend en mooi.
Antwoorden
elsbeth
30/4/2024 15:55:47
dank je wel
Antwoorden
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|