SPITDUST – THE SILENT STAR

DETAIL ALBUM

​Tracks:
Thoughts of what Could Be
Blue Forever
The Killing Grin
Singularity Pt. 1
The Space Between
Raleigh Scatter
Dolby 9
All of Our Tomorrows
Iron Cathedrals
Singularity Pt. 2
 
Website Artiest
SPITDUST
spitdust.bandcamp.com
https://www.facebook.com/spitdustband/
https://youtu.be/VbbTygYYd7c
 

Het muzikaal collectief Spitdust is afkomstig uit Hampshire, UK. Ze produceren experimentele, atmosferische muziek, met invloeden uit een eclectische infuus van contemporary Engelse folk, ambient en cineastische soundscapes. Ik ontdekte ze op Facebook met dit nieuwe conceptalbum. Het idee ervoor ontstond door een langdurige obsessie met Fermi’s Paradox, en is tevens beïnvloed door Josh Clark’s ‘The End of the World’ podcast. Het album verkent het wetenschappelijk idee dat het universum eigenlijk zou een overvloed aan levensvormen moeten bevatten, maar blijkbaar is dat niet het geval. Heel wat oplossingen voor dat raadsel wijzen allemaal naar dezelfde oplossing: “Al het leven heeft een vervaldatum, een begin, een midden en een einde, en dat iets dat "het Grote Filter" wordt genoemd, steeds uitdagendere scenario's presenteert voor een evoluerende beschaving, tot het punt dat al het leven in het universum begint en eindigt in galactische milliseconden.” Dat idee begon eigenlijk al op hun vorige album ‘Mirror People’, en ze hopen er een trilogie van te maken. Op ‘Mirror People’ werden we gedeeltelijk vervangen door AI, en uiteindelijk verdrongen. Op die titeltrack ontwaakte de AI en zag zijn makers voor de eerste maal. Het was alsof hij uit robot droomwereld kwam, en de natuurlijke voortgang over die paradox was dat album.
Op ‘The Silent Star’ is onze Aarde reeds lang dood, en de echo’s ervan drijven door de ruimte. Het zijn frequenties van een lang vergeten verleden, als de uiteindelijke resten van een dode ster. Een soort van radio-golf-tijdcapsule met fragmenten van uitzendingen van onze dode beschaving. Dat einde was te wijten aan een uitspatting van kapitalistische excessen die tot oorlog, klimaatineenstorting, de overrompeling door AI en tenslotte uitsterving leidden. Het idee was dat elke track een stukje sfeer zou vertegenwoordigen, in gezelschap van links die traag teruggingen in de tijd, met een los verhaal dat de luisteraar aan elkaar kon rijgen, afhankelijk van in welke delen ze zich vastgrepen. Muzikaal waren we allemaal erg bezig met retro Vangelis & Jean Michel Jarre-synthesizers en experimenteerden we met het weven ervan in enkele van de meer traditionele folk-soundscapes waar we gewoonlijk naar toe trekken. Het resultaat was de basis voor een AI Apocalyptica-album.
De eerste track ‘Thoughts of what Could Be’ omvatte een vocale out take in folkstijl van een vorig album en het bewerken ervan op een manier die klonk als een AI, vooral wanneer het in een totaal nieuwe akkoordcontext werd geplaatst, en vervolgens gelaagd met "retro futuristische" Vangelis/Jarre-stijlsynthese. Dit idee werd vervolgd in andere tracks zoals ‘Singularity Pt. 1’, wat eigenlijk een beeld is van de laatste oorlog tussen mensen en AI (met echt oorlogsgebabbel) en in ‘All of Our Tomorrows’ waarin wordt gekeken naar de milieuramp die is aangekomen als een natuurlijk eindpunt van het kapitalisme in een laat stadium.
De overige tracks bieden een verscheidenheid aan de verschillende smaken van de verloren planeet, van meer popgeoriënteerde nummers zoals ‘Raleigh Scatter’ en ‘Dolby 9’, tot meer melancholische odes aan onze verloren wereld zoals ‘The Space Between’. Omdat ze een band zijn met een constant metamorfoserende stijl, was dit voor de bandleden logisch, omdat ze allemaal uit een verscheidenheid aan verschillende muzikale invloeden komen (klassiek, country, muziek uit het Midden-Oosten, synthpop, ambient), dus het is altijd een beetje een verrassing voor hen als ze ontdekken wat er uiteindelijk in de mix terechtkomt.
Een heel speciaal conceptalbum dus, dat de sciencefictionfans zeker zal aanspreken. Laat ons echter hopen dat dit grimmig toekomstbeeld nooit werkelijkheid wordt!
 
Patrick Van de Wiele (4)

This new album from the British band Spitdust is a very special concept album that will certainly appeal to science fiction fans. The album explores the scientific idea that the universe should actually contain a plethora of life forms, but apparently that's not the case. The music is experimental, atmospheric, with influences from an eclectic infusion of contemporary English folk, ambient and cinematic soundscapes. Let us hope, however, that this grim vision of the future never materializes!
​